wyjść na ulicę

См. также в других словарях:

• wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

• wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

• ulica — 1. Iść, pójść na ulicę, znaleźć się itp. na ulicy «stać się osobą bezdomną, zacząć żebrać lub uprawiać prostytucję»: Dziewięcioosobowa rodzina Rogożów po eksmisji znalazła się na ulicy. Życie na gorąco 41/1999. 2. Ulica kogoś wychowuje «o dziecku …   Słownik frazeologiczny

• wychodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wychodzićdzę, wychodzićdzi, wychodzićchodź, {{/stl 8}}– wyjść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, wychodzićjdę, wychodzićjdzie, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• na — 1. «przyimek o różnorodnych zastosowaniach składniowych i znaczeniowych, poprzedzający rzeczowniki lub inne wyrazy o funkcjach rzeczowników, także połączenia rzeczowników z liczebnikami lub same liczebniki» a) «tworzący wyrażenia oznaczające… …   Słownik języka polskiego

• wyjście — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wyjść. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyjście II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wyjść {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• powychodzić — dk VIa, powychodzićdzi, powychodzićchodź, powychodzićdził «wyjść w większej liczbie, kolejno, jeden po drugim» Ludzie powychodzili na ulicę. W czasie przerwy uczniowie powychodzili na korytarz. ◊ Powychodzić na jaw «poujawniać się, stać się… …   Słownik języka polskiego

• wychodzić — VIa, wychodzićdzę, wychodzićdzisz, wychodź, wychodzićdził, wychodzićdzony 1. ndk → wyjść 2. ndk «być skierowanym, prowadzić dokądś» Okna wychodzą na ogród, na południe, na ulicę. Uliczka wychodziła nad rzekę. 3. dk «zdobyć coś usilnym staraniem,… …   Słownik języka polskiego

• wylec — dk Vc, wyleclegnie, wylecległ, wylecległszy wylegać ndk I, wylecga, wylecają, wylecał 1. «wyjść tłumnie» Tłum wyległ na ulicę. Pasażerowie wylegli na pokład. 2. «o roślinach rosnących razem w dużej ilości, zwłaszcza o zbożu: położyć się wskutek… …   Słownik języka polskiego

• wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• wywieść — dk XI, wywieśćwiodę, wywieśćwiedziesz, wywieśćwiedź, wywieśćwiódł, wywieśćwiodła, wywieśćwiedli, wywieśćwiedziony, wywieśćwiedzeni, wywieśćwiódłszy wywodzić ndk VIa, wywieśćdzę, wywieśćdzisz, wywieśćwódź, wywieśćdził, wywieśćdzony 1. książk.… …   Słownik języka polskiego